Μενού Κλείσιμο

Ο Φιλοκτήτης στη Λήμνο – «Ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε»: Μετανάστευση και προσφυγιά

Η ιστορία της Λήμνου είναι ανεξάντλητη και μαγευτική και αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλές σχολικές δραστηριότητες και προγράμματα. Ταυτόχρονα, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, παραμένει πάντα επίκαιρη και με αυτό εννοούμε ότι η τοπική ιστορία του νησιού αποδεικνύεται ένα «ζωντανό» πλαίσιο μέσα στο οποίο η σύγχρονη επικαιρότητα μπορεί να ειπωθεί και να κατανοηθεί.

Η ζοφερή πραγματικότητα των χιλιάδων ανθρώπων που καθημερινά ρίχνονται στη θάλασσα του Αιγαίου αναζητώντας την ελπίδα για ζωή, ο ανθρώπινος αγώνας, ο πόνος, η απώλεια και, τόσο συχνά, ο θάνατος των προσφύγων δεν είναι απλά το θέμα του προγράμματος μας. Είναι η προσπάθεια να κατανοηθεί η νέα πραγματικότητα η οποία μας καλεί όλους να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι είναι ανθρωπισμός». Οι μαθητές, τα παιδιά με την άδολη ματιά τους, έχουν να πουν πολλά.

Ξεκινώντας από τη Λήμνο και τη σπηλιά του Φιλοκτήτη, ως τόπο φιλοξενίας ναυαγών και ξεριζωμένων ανθρώπων, περνώντας στις διδαχές του Χριστού για το ποιος είναι ο Πλησίον που αξίζει την συμπαράστασή μας και καταλήγοντας στα δελτία ειδήσεων και το διαδίκτυο που καταγράφουν τον αγώνα των προσφύγων μαθητές από την Α, Β και Γ τάξη του Γυμνασίου Μούδρου με ευαισθησία και τόλμη στάθηκαν απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, το «είδαν μέσα από τα δικά τους μάτια».

Οι μαθητές στο ρόλο δημοσιογράφου θέλησαν να ενημερωθούν με ακρίβεια και λεπτομέρεια κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής μας επίσκεψης στο Λιμεναρχείο Λήμνου. Κατέγραψαν τα στοιχεία και τα μελέτησαν.

Φωτογράφισαν το καράβι που έφερε πρόσφυγες στη Λήμνο και κατέληξε να βυθίζεται στο λιμάνι του Μούδρου.

Πήραν μέρος στη δράση της  Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Β. Αιγαίου «Το προσφυγικό πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για την εκπαιδευτική κοινότητα» με ποιήματα, πεζά κείμενα, εικαστικές δημιουργίες και ζωγραφιές διατύπωσαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.

Η θάλασσα, σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος μας, αποτέλεσε το κεντρικό σημείο αναφοράς, η θάλασσα ως ταξίδι, ελπίδα, πόνο αλλά και «μέσο» επικοινωνίας των λαών. Οι μαθητές έγραψαν σενάριο, το σκηνοθέτησαν και γύρισαν τη δική τους μικρή ταινία για να εκφράσουν αυτά που νιώθουν. Η δύναμη, η ενσυναίσθηση με την οποία ανταποκρίθηκαν και η ευαισθησία τους φέρνει εμάς τους μεγαλύτερους ενώπιον των ευθυνών μας.

Οι μαθητές παρουσίασαν το πρόγραμμα στους συμμαθητές τους, στους γονείς, στους καθηγητές και στη διευθύντρια του σχολείου την ημέρα παρουσίασης όλων των δραστηριοτήτων.

Τους ευχαριστώ για αυτό το δύσκολο αλλά και υπέροχο συνάμα  ταξίδι αυτή τη σχολική χρονιά.

Η υπεύθυνη καθηγήτρια

Βράνα Τριανταφυλλιά