Ξέρουμε ότι είναι ξένο προς εμάς. Ξέρουμε ότι δεν εκφράζει την κουλτούρα μας. Μας το ζήτησαν όμως με κέφι και χαρά και δε θέλαμε να το αρνηθούμε.
Εξάλλου μας θυμίζει πολύ μυθοπλασίες της αρχαίας ελληνικής παράδοσης και μας βοηθά να διώξουμε τις φοβίες μας.
Και λίγη ιστορία….
Το Χαλογουίν (Halloween) γιορτάζεται τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day – All Saints Day), καθώς για την καθολική Εκκλησία είναι στις 1 Νοεμβρίου.
Οι ειδικοί διαφωνούν για τις απαρχές αυτής της εορτής. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ανέκαθεν ήταν χριστιανική γιορτή. Άλλοι πιστεύουν ότι πολλές από τις παραδόσεις του Χάλογουιν έχουν τις ρίζες τους στις κελτικές γιορτές τέλους της σοδειάς, ιδιαιτέρως στον ιρλανδικό εορτασμό του Samhain, ο οποίος ενσωματώθηκε αργότερα στο χριστιανικό εορτολόγιο.
Με την πάροδο των αιώνων η γιορτή πήρε αρχικά Χριστιανικό χρώμα και στη συνέχεια μετασχηματίστηκε από μια παγανιστική τελετή σε μέρα μεταμφιέσεων, με εύθυμες παρελάσεις και κεράσματα γλυκών σε παιδιά και ενήλικες.
Το Χαλογουίν (Halloween) συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων, καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ.
Σήμα κατατεθέν της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από μεγάλες κολοκύθες, πάνω στις οποίες χαράζουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο αστεία και άλλοτε πιο τρομακτικά. Το έθιμο της κολοκύθας αντλεί ρίζες από έναν παλιό Ιρλανδικό μύθο, του Τζακ, που ήταν τσιγκούνης και πειραχτήρι.
